Japanse architect Arata Isozaki wint Pritzker Prize
De Japanse architect Arata Isozaki (87) wint dit jaar de prestigieuze Pritzker Prize, zowat de Nobelprijs voor architectuur. Hij ontwierp tijdens zijn carrière wereldwijd meer dan honderd iconische gebouwen. De architectuur van Arata Isozaki werd reeds in de jaren ‘60 van vorige eeuw beschouwd als visionair en futuristisch. De jury ziet in Isozaki’s oeuvre een voorliefde voor een ‘vloeiende avant-garde’, gebaseerd op een gedegen kennis van de architectuurgeschiedenis en -theorie.
“Zijn ontwerpen hebben geleid tot bouwwerken die elke poging tot categorisering overstijgen. Het is duidelijk dat Isozaki één van de meest invloedrijke figuren in de architectuur van de hedendaagse wereld is. Zijn architectuur rust op diepgaande kennis, niet alleen van architectuur, maar ook van filosofie, geschiedenis en cultuur”, aldus de jury.
Isozaki studeerde in 1954 af aan de afdeling Bouwkunde van de faculteit Ingenieurswetenschappen van de Universiteit van Tokio en startte zijn architectuurpraktijk (Arata Isozaki & Associates) in 1963, in de stijl van het naoorlogse Japanse modernisme. Zijn werk begon lokaal, met gebouwen in zijn geboortestad en Fukuoka, maar al snel breidde hij zijn werkterrein uit naar Osaka en Tokio. Tijdens reizen verdiepte hij zich in de grote Europese architecturale voorbeelden en wist hij daardoor als één van de eersten de link te leggen tussen oosterse en westerse architectuur.
Internationale opdrachten
Zijn wereldwijde visie inzake stadsplanning die zijn tijd vooruit was bezorgde hem ook internationale opdrachten. Er volgden talrijke prestigieuze opdrachten waaronder het Museum voor Moderne Kunst in Los Angeles (1981, tevens zijn eerste overzeese werk) en het sportcentrum Palau Sant Jordi voor de Olympische Spelen in Barcelona (1992). Zijn werk is terug te vinden in Azië, Europa, Noord-Amerika, het Midden-Oosten en Australië.
De jury merkt op dat Isozaki ondanks zijn hoge leeftijd ook de jongste jaren niets inboette aan dynamiek. Zo leverde hij spectaculaire ontwerpen af zoals het Qatar Convention Centre (2011) evenals de Ark Nova, een paarskleurige mobiele concertzaal die Isozaki samen met de Brits-Indiase kunstenaar Anish Kapoor ontwierp en die door de Japanse regio’s reisde die door de tsunami getroffen waren, en de elegante Allianz-toren in Milaan die opende in 2018.
“Het is duidelijk dat Isozaki één van de meest invloedrijke figuren van de hedendaagse architectuurscène is. Hij blijft zoeken en heeft geen angst om nieuwe ideeën uit te proberen. Hij is bovendien een voorbeeld voor vele andere jongere architecten die hij steunt en aanmoedigt in wedstrijden of met samenwerkingsverbanden”, aldus nog het juryverslag.
De jury bestond dit jaar uit voorzitter Stephen Breyer (US Supreme Court Justice), André Aranha Corrêa do Lago (architectuurcriticus), Richard Rogers (architect en in 2007 laureaat van de Pritzker Prize), Sejima Kazuyo (architect en laureaat van de Pritzker Prize in 2010), Benadetta Tagliabue (architect en docent), Ratan N. Tata (voorzitter Tata Trusts), Wang Shu (architect, docent en in 2012 laureaat van de Pritzker Prize) en Martha Thorne (decaan van de design- en architectuurschool IE in Madrid).
De Pritzker Prize wordt sinds 1979 jaarlijks uitgereikt en werd in het leven geroepen door de familie Pritzker uit Chicago. Via hun Hyatt Foundation krijgen de laureaten 100.000 $ en een bronzen medaille. De prijs wordt telkens uitgereikt op een prestigieuze locatie; dit jaar was dat in het kasteel van Versailles.